Padişah bir gün vezirini çağırır ve der ki: – “Yeni bir kural çıkaralım, adı vergi olsun. Herkesten alınacak, bakalım halk ayaklanacak mı?” Halk toplanır vezir vergiyi sunar, halk dağılır. Bir hafta sonra padişah vezire sorar: – “Halk ayaklandı mı?” diye. Vezir “kimseden ses çıkmıyor” der. Padişah’ın aklına başka bir fikir gelir ve der ki; “vezir, köprüden her geçeni becerin”. Bir hafta sonra padişah sorar, “nasıl halk ayaklandı mı?” Vezir de “kimseden ses çıkmıyor padişahım” der. Padişah “o zaman gideni de geleni de becerin” der ve iki hafta sonra sorar vezire: – “Halk ayaklandı mı?” – “Hayır…” Padişah sinirlenir bütün halkı meydana toplar ve der ki “ben vergi çıkardım kimse neden ayakl…?” O sırada halktan biri bağırır: – “Efendim sabahları köprünün başında adamlarınız bizi becerirken sıra oluyor, işimize geç kalıyoruz; acaba bir kaç adam daha koyabilir misiniz?”
